Neredeyse 45 dakikalık bir dağ tırmanışından sonra yorulmuş cipler kenara çekildi bense yeni hayata gelmiş gibi heyecanlı, meraklı. Deliriyorum, yerimde duramıyorum. "Hadi artık gidelim" diyorum. Pilotum da benim kadar deli olduğundan bir iki kokluyor havayı, biraz daha bekliyor, bakınıyor, "hadi" diyor "giyinelim". Diğer pilotlarsa bekliyor, rüzgar ters, atlayış için uygun değil, nitekim biz atladıktan sonra birçoğu ciplerle geri dönüyor ancak bir iki tanesi bir süre sonra atlamaya cesaret edebiliyor...

Giyindik, hatıra fotoğrafımızı da çektik, birazdan 2000 metreden atlayacağız, daha güzellerini o zaman çekeceğiz. Bu arada diğerleri de şaşkınlıkla bize bakıyor. Yıllardır ölesiye istediğim atlayışı az sonra gerçekleştirecek olmanın sevinciyle tarifsizim...

                                                                        veeee işte bir kuşum, sonunda, gökyüzü benim, özgürüm. Hayır hayır yeterince değil miyim ne, atlayasım geliyor, bağlandıklarımdan kurtulup atlayasım, hesapsızca. Bu kadar mı sevilir yüksekler. Bu nasıl bir duygudur, hiçbir şeye benzemiyor, hiçbir şey bu hazzı vermiyor.

Uzatıyorum ayaklarımı gökyüzüne, gökyüzü benim, yeryüzü yaklaşık 1500 metre uzağımda, gökler sanki 40 yıllık mekanım, hiç yabancılık çekmiyorum, o da kucaklıyor beni sevgiyle.

Oooohhh gel keyfim gel, bacak bacak üstüne atıp balık gözü objektife gülümsüyorum, merak edip fotoğraflara da bakıyorum arada. Pilotumun kolu koptu fotoğraf çekmekten, her anı görüntüledi, zavallı bir yandan da paraşütü uçurmaya çalışıyor. Bana göre hava hoş, gökyüzünün tadını çıkarıyorum, Ölüdeniz ayaklarımın altında, bitmesi n'olur bitmesin.

Deli pilotum dedi ki "paraşütü kapatayım mı?" Tereddütsüz bir şekilde: "kapaaatt" Kapattı. Yaklaşık 300 metre aşağı düştük 3-4 sn. içinde. Neler hissettiğimi tam olarak tarif edemem "süpeeeer" diye bağırdığımı hatırlıyorum. Demez mi bana "delisin sen" Hahha! kendinin çok aklı başında ya :) Evet evet delilikse bu, deliyim ben, bir sakıncası yok! Açılmama ihtimali? Elbette vardı, ama açıldı, hayatta risk almak lazım bazen ;)

Hadi bakalım toplanma zamanı, atlamakla olmuyor bir de toplaması var paraşütü, sırtımıza alıp giderken bir sonraki yıl için planım hazır "seneye de mutlaka"