Düşüncelerime söz geçiremiyorum.

Düşüncelerime hakim olamadığımdan hareketlerimi de kontrol edemiyorum.

Trafik ışığı ve arabaların farkına varmadan yola atlamam bundan...Benden önce yola atlayana (ki o refleksle kendimi yola attığımı düşünüyorum) çalınan korna ile kendime geldim. Neyse ki küçük bir adım atmışım da arabanın oldukça yakınımdan geçmesiyle kurtardım paçayı!

Yanıma aldığım mandalinalardan bir tanesine bile dokunamadığım, koskoca günde teyzemi arayacak 2 dakika bile bulamadığım koşturmacalı bir gün.

Yetişecek işler, gönderilecek mailler, alınacak notlar, onay verilecek sayfalar kıskacında boğulmamak için arada bir kafamı kaldırıp nefes almaya çalışıyorum o kadar.


"Post"u yazarken telefonumun hatırlatması çalıyor.

Her dakika notlar alıyorum, her yerde. Onu atlama, bunu unutma...

Cuma akşamı bilgisayar başında geçiyor, Cumartesi'nin neredeyse tamamı matbaada...

Neyse ki kalan kısmı evde kuziyle film seyrederek...

Dışarıda hava tüm acımasızlığıyla insanları üşütürken sıcak evde sıcak içeceklerle sıcak sohbetler eşliğinde...