Fabrikamızın güzel bir rutini var, her Pazartesi İstiklal Marşı'nı okuyoruz, evet doğru duydunuz. Birçok kişi buna şaşırıp inanmasa da bu doğru. Hatta yeni işe başlayan arkadaşlarımız ya da stajyerlerimiz inanmıyorlar bir süre. Ancak gördüklerinde inanıyorlar. Ben bu rutini seviyorum. Her Pazartesi sabahı işe başlamadan hemen önce ofisime gidip çantamı bırakıyorum sonra İstiklal Marşı okuduğumuz alana, yemekhanenin oraya gidiyorum. 'Günaydın'laşıyoruz gelenlerle, İK müdürümüzün önderliğinde teypten gelen müzikle birlikte okuyoruz marşımızı. Herkes en son lisede sanıyorum bırakmış oluyor bunu ama ben her hafta bunun hazzını yaşıyorum. Boğazım düğümlenerek ve burnum sızlayarak okuyorum, benim gibi her hafta başı oraya gelen insanlarla kalbimden aynı şeyin geçtiğini bilmeyi seviyorum. Güne ve haftaya mutlu başlıyorum, bilerek, bir kez daha hatırlayarak, omuzlarım daha dik ve gururla başlıyorum.