Hadi gelin üstüme korkmuyorum!

Cuma, Ocak 22, 2010

Yalnızlık Senfonisi... Belki de şu aralar kafamın içinde en çok çalan, en çok söylenen şarkı...

Geldi mi her şey üst üste gelir ya... Hani kendini dünyanın en mutsuz insanı hissedersin. Her şey üstüne üstüne geliyordur, herkes gıcıktır, hepsi sana ters davranıyordur, sen onları yanlış anlarsın hep, onlar da seni...İstediğin hiçbir şey olmaz, hiçbir şey yolunda gitmez, yoluna girmez. Ofiste bütün işler üst üste gelir, biri bitmeden yenisi gelir, hepsi acildir, bütün salaklar o gün seni arar, kimse laftan anlamaz, kimse yapması gerekeni yapmaz, beklediğin bilgiyi vermez, mailine ya da telefonuna geri dönmez, beklediğin CD gelmez...

Gitmek istersin, kapıdan koşarak çıkmak, yorulana kadar koşmak. Sorgularsın hep, her şeyi... Neden? Neden? Neden?

Anneni en çok bu zamanlarda kırarsın, kardeşine küsersin, kocana öfkelenirsin... Yalnız kalmayı en çok bu zamanlarda istersin, hıçkıra hıçkıra ağlamayı, avazın çıktığı kadar bağırmayı... Pişman olursun, kendine kızarsın, herkese kızarsın, güzel zamanları özlersin...

Çok sık olmam ben böyle, olduğumda dibe vururum ama, dibe vurup öyle çıkarım, öyle gelirim kendime, depremler olur, çok sallanırım, ama yıkılmam, çok sallarım...Sarsılır her şey, kendine gelir sonra. Uzun zaman tekrarlanmaz, öyle olsun isterim. Kısa sürsün isterim karın ağrısı...Bitsin...

Anladım sonu yok yalnızlığın, Hergün çoğalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum

Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak

Alışır her insan, alışır zamanla kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum

Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum

Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben başbaşayız nihayet

You Might Also Like

0 yorum

Subscribe