Yeni tarifleri deneme heyacanıyla... ortaya çıkan manzaranın dayanılmazlığı, üzerine bir de mis kokularla... bol kahkahalı güzel anlar... ...
Yeni yıl münasebetiyle alınmış süpper kararlarım var benim ve henüz onları kayıtlara geçirmediğimi farkettim. Hemencecik uygulanmaya başlandı efendim kendileri. Hatta çok doğal bir şekilde hayatımın içine giriverdiler. Her gün de yenileri ekleniyor. Öncelikle pek bir asabi olan ben daha sakin olmaya karar verdim! Gülüşmeler olmasın lütfen, çok ciddiyim! Vallahi... Karşımda sinir sebebi olacak bir şahsiyet duruyor ve şansını zorluyorsa ben 'her şeye rağmen'...
Kurabiye yapmak beni inanılmaz keyiflendiriyor. İşin keyfi fırından gelen enfes kokularla katlanıyor. Fırından çıkan nefis kurabiyeleri süslemekle devam ediyor. Sonrası malum... Fotoğraflamak da ayrı bir keyif tabi. ...
masal gibi bir ülkede, masal gibi geçmiş günler... ...
Dün eğitimim vardı. Eve dönerken her zamanki gibi gözüm kırtasiyelerde tabi :) Birinden içeri girdim. "Scrapbooking malzemeleri var mı sizde?" dedim. İşte bu! Tam da beklediğim bakış. "Ben de bundan korkuyordum" dedim adama, güldük. Biraz tarif ettim, "çocuklar için şunlar var bizde" dedi. Çocuklar için değil onlar! vee küçük yeşil bir şekilgeçim oldu :) Sonra bana tam da istediğim gibi bir yeri tarif...
Koşa koşa eve geldim. Yapacak bir dolu şey var kafamda. Spor yapmayacağım bugün cık! Yok evi de temizlemeyeceğim. Daha önce planladığım gibi dolap içlerini de düzenlemeyeceğim. Kurabiye mi yapsam yeni aldığım bilmem kaçıncı kalıplarımla? Yok, bir gün de otur işte. Önce hafta sonu IKEA'dan aldığım dolap içi düzenleyicilerim, diğer "çok gerekli" kutularım ve aksesuarlarımla mı ilgilensem? Eve girer girmez attım her şeyi üstümden....
yerine ulaşmamış hediyelerim var hala... ellerimle hazırladım, poşet tasarımları bana ait ;) ...
Daha önce olduğu gibi yine bir yolculuk sonrası adaptasyon sorunu...Kastettiğim işe adaptasyon falan değil. Bildiğin hayata adaptasyon işte! Düzene... Başka bir ülkeye gitmiş olsam da dönüşüm çok kolay oldu. Yani "benim burada ne işim var?", "ne çabuk geçti!", "offf ya dün bu saatlerde şuradaydım" tripleri falan yaşamadım, harika. Hiç gitmemiş gibi başladım iş haftasına. Bir şeyleri ayırabilmeyi, ait olduğu yerde ve şekilde bırakmayı...